De kruistocht van Vermeersch.

Prof Vermeersch is een liberalist en bovendien, als vurig pleitbezorger van individuele vrijheid en autonomie, een gedreven voorstander van het recht op euthanasie liefts binnen een zo breed mogelijk kader dwz ook bij psychisch lijden, minderjarige kinderen, dementen en psychiatrische patienten.

In een recent artikel in "De Morgen" en "Liberales" vertolkt hij van bij aanvang deze gedrevenheid in een zelfs zo flamboyante stijl dat de vergelijking met de beruchte kanselpreek van weleer eventjes in mij opkwam, ware het niet dat zulks beeld uiteraard redelijk ongepast is bij de figuur van atheist en vrijdenker Etienne Vermeersch.

Waar hij het in zijn bevlogen tekst heeft over "algemene aanvallen op de euthanasie wet" en "hetze" tegen Wim Distelmans, kan ik evenmin volgen. Het gaat hier, nota bene om één enkele klacht in een dossier waarvan - met alle respect- prof. Etienne Vermeersch geen enkele diepte kennis heeft, behoudens datgene wat ervan hij in de krant gelezen heeft en de eigen deducties die hij hier toch nogal vlotjes voor waarheid aanneemt gewoon omdat ze zijn eigen visie lijken te bevestigen. Opgelet dus voor wat in nuchtere skeptische taal "confirmation bias" wordt genoemd. We weten dat we in individuele dossiers weze medisch of strafrechterlijk best zeer voorzichtig zijn en beter niet te hard van stapel lopen met dergelijke te snel gegeneraliseerde conclusies.

Overdreven vind ik – ten persoonlijke titel- thans toch ook het wat melig gepolariseerd woordgebruik als het gaat over die "liefdevolle , barmhartige artsen" die "uit grote liefde voor hun medemens" de euthanasie uitvoeren. Hippocrates zal dan volgens Verweersch wel geen liefdevol barmhartig arts geweest zijn want zijn eed , die alle artsen plechtig afleggen, leert toch anders. Hij zal het hen vergeven die dit deze eed geen uitgeholde frase vinden en er in hun praktijk principieel en consequent nog aan vast houden.

Een dame die "niet gehoord werd" door de psychiaters pleegde "gruwelijk" zelfmoord door verbranding, schrijft hij. Dat is uiteraard een vreselijk menselijk drama maar is dat het echte en volledige verhaal ? Was er geen verhaal achter het verhaal zoals we in zoveel dossiers dagelijks weer zien. Verborgen voor het oog van de leek maar veel dichter bij de waraheid dan wat facebook, pers of nieuwsbericht haalt. Zag Vermeersch dus wel het volledige medisch dossier? Ik wete het niet maar een ding zie ik wel en vaak. Van de vele andere patienten die na vaak moeilijke diepe zwarte levensmomenten vaak met euthansiewens toch niet uit het leven stapten en nu leven zonder euthanasiewens en zonder depressie (maar in het andere geval door diezelfde barmhartige liefdevolle artsen zouden zijn gedood) rept prof Vermeersch met geen woord. Vermoedelijk ontmoet hij die mensen nooit of als hij ze al in zijn vriendenkring tegenkomt, zal hij ze nioet herkennen want ze zullen er niet veel details over prijs geven.

Ze doen liever geen stof opwaaien. Dit is weerom, geen verwijt aan Prof Vermeersch maar het bewijst dat hij- met alle respect-, als niet psychiater en niet werkzaam op het veld - deze "stille" mensen niet kent noch herkent. Dramatische gevallen trekken altijd sterk de publieke focus maar ze zijn niet altijd representatief voor de totale realiteit. Logica vereist dat men objectief blijft en casuistiek hoe diep en pijnlijk ook haar emotionele imprint, prof Vermeersch weet het beter dan ons allemaal, dient zelden de zaak van sereniteit en rede.

Ik betwist uiteraard niet , en zal dat ook nooit doen, dat iedereen recht heeft op eigen visie en die ook zo goed mogelijk ja zelfs gedreven wil verdedigen maar laat ons in de argumentatie aub logisch en blijven en ons afzijdig houden van voorbarige conclusies op basis van te weinig bekende elementen uit individuele dossiers, ook al zou de ideologische gedrevenheid als overtuigd liberalist of vrijzinnige ons op bepaalde momenten daartoe verleiden.