Ethische top of de donkere krochten van een kille samenleving?

De auteur is al vele jaren actief als vrijwilliger bij vereenzaamde ouderen(...)

Wilsbekwaamheid

Een eerste heikel punt is de leeftijd waarop jongeren zelf wilsbekwaam worden geacht om een dergelijke beslissing te kunnen nemen. Aanvankelijk werd geopteerd voor het invoeren van een leeftijdsgrens, maar uiteindelijk werd het criterium van de wilsbekwaamheid naar voren geschoven. Het meest gehoorde argument voor deze oplossing luidt dat op lijden geen leeftijd staat. Kinderen van heel jonge leeftijd kunnen inderdaad evenveel pijn en miserie ervaren als volwassenen. Als je op jonge leeftijd geconfronteerd wordt met een slepende ziekte en de dood die op een bepaald ogenblik onafwendbaar lijkt, heeft men dikwijls een andere en mogelijk meer volwassen. kijk op de situatie dan leeftijdsgenoten.

De voorwaarde van de wilsbekwaamheid schuift het hele probleem echter gewoonweg door naar de artsen en/of het medische team en de ouders, waarbij het heel onzeker is op welke basis of criteria een kind al dan niet wilsbekwaam zal worden verklaard. Tijdens de hoorzittingen werd alvast niet duidelijk hoe een dergelijk begrip op enige wijze kan worden geobjectiveerd.

Vetorecht

De veronderstelde wilsbekwaamheid van het kind wordt echter voor een groot stuk teniet gedaan door het vetorecht waarover de ouders zullen beschikken. Een dergelijk veto gaat in tegen de meest essentiële voorwaarde van de euthanasiewetgeving, namelijk het zelfbeschikkingsrecht van het individu. Langs de ene kant zou het kind wilsbekwaam zijn om zijn eigen dood te vragen, langs de andere kant kunnen de ouders die keuze blokkeren. Bovendien beïnvloeden vader en moeder, al dan niet goed bedoeld, de beslissing van hun kind vaak ingrijpend, al was het maar door hun vanzelfsprekende rol van ouder en opvoeder. Uit de schaarse praktijksituaties blijkt vaak dat ouders het verzoek tot euthanasie al dan niet indirect formuleren (wat zelfs te begrijpen valt, gezien de zeer moeilijke situatie waarin ouders zich bevinden met een lange lijdensweg van ziekenhuizen en therapieën).

En hoe ga je om met de complexe situaties in gezinnen of de eventuele tegenstelling tussen de ouders bij het nemen van dergelijke fatale beslissingen?

(...)

Het volledige artikel downloaden »