Zoekresultaten

Volledig akkoord met de actie "stop uitbreiding euthanasie". Het idee van een "goede, lees: mededogende dood" wordt hier volledig verlaten.

Reeds nu wordt euthanasie overigens soms oneigenlijk gebruikt. Ooit heb ik, tot afgrijzen van de ministeriële inspecteurs, in mijn rusthuis in de beginselverklaring opgenomen dat er GEEN euthanasie zou toegestaan worden in dit huis, ter BESCHERMING van de bewoners. Meerdere keren wilde de familie van zwaar zorgenbehoevenden dat "het zou ophouden", daarbij vooral aan de maandelijkse factuur denkend... en verwonderd dat de vraag naar euthanasie alleen van de persoon zelf kan komen. Eén familie is zover gegaan oma om te praten om vrijwillig te gaan, hoewel oma dat niet vroeg. Oma, nog zeer alert, heeft mij toevertrouwd dat ze tenslotte met euthanasie is akkoord gegaan om haar kleindochter plezier te doen.....

Lezen « Ter BESCHERMING van de bewoners »

Ik denk dat we samen moeten nadenken. Hoe kan men én luisteren 1) naar de schrik van een ondraaglijk en mensonwaardig lijden én 2) naar de vrees dat de zwakkeren niet de kans hebben tot een ECHTE beslissing te komen?

Een paar voorbeelden ...

Lezen « Waarom wordt dit debat altijd herleid tot "gelovigen" vs "ongelovigen"? »

Meermaals is het betoogd dat de architectuur en de formulering van de wet onvermijdelijk tot een geleidelijke uitbreiding van haar toepassingsgebied moesten leiden; zoals alle juristen weten, heeft een juridisch systeem nu eenmaal een eigen dynamiek.

Zowel in de publieke discussie als in de praktijk ligt de klemtoon niet langer op het fysiek lijden als verantwoording voor euthanasie (hoewel de discussie op gang kwam met schrijnende voorbeelden van ondraaglijke fysieke pijn); telkens wordt ook psychisch lijden vermeld, en vaak is het de enige verantwoording. Als, zoals in de wet het geval is, "psychisch lijden" en "fysiek lijden" op dezelfde voet naast elkaar geplaatst worden als rechtvaardigingsgronden voor euthanasie, is het perfect voorspelbaar dat de beoordeling van de situatie van een patiënt een louter subjectief karakter krijgt en niet getoetst kan worden. Anders dan bij fysieke pijn kan niemand buiten de betrokkene zelf oordelen over de aanwezigheid of niet-aanwezigheid van ondraaglijk psychisch lijden; wie anders dan de patiënt zelf kan uitmaken of er psychisch lijden aanwezig is, en wie anders dan de patiënt kan zulk een lijden beoordelen...

Lezen « Van euthanasie naar dood op bestelling »

Eindelijk een moedig initiatief, tegen de gangbare wind in.

Euthanasie in het algemeen is wat mij betreft een tekenen dat wij falen als mens en als medemens...

Lezen « Tegen de gangbare wind »

Minderjarigen en dementerenden hebben geen wilsbevoegheid tot het sluiten van contracten overeenkomstig het burgerlijk wetboek.

Het lijkt uitgesloten dat ze zelf, in alle vrijheid, zouden kunnen instemmen met de uiterste belangrijke beslissing, namelijk : een einde te doen stellen aan hun leven...

Lezen « Beslissing van minderjarigen en dementerenden »

Als jurist en kleinzoon van een vrouw die op het einde van haar leven dementeerde, stel ik me ernstige vragen bij de uitbreiding van de huidige euthanasiewetgeving naar deze uiterst kwetsbare categorie van mensen.

Vooreerst stel ik vast dat de wet tot depenalisering van euthanasie een strafrechtelijke tekst is. Zoals iedere tekst van dit soort, moet ze strikt worden geïnterpreteerd, om de inhoud ervan niet uit te hollen. Bij het tot stand komen van de wet nam de wetgever meerdere voorzorgsmaatregelen om het toepassingsgebied van de wet strikt af te bakenen. Maar als de deur op een kier staat, wordt die onvermijdelijk verder geopend. Vandaag is de Federale Controlecommissie haast verplicht om de ogen te sluiten voor praktijken die niet conform de wet zijn...

Lezen « Euthanasie voor dementerenden ? Kritische bedenkingen »

Jezuïet Xavier Dijon kijkt ongerust naar de bio-ethische evolutie in de samenleving. Hij benadrukt dat we geen gemeenschappelijk begrip meer hebben van wat een menselijk wezen is.

Jan De Volder | Goed tien jaar na de eerste Belgische euthanasiewet zijn er parlementaire meerderheden in de maak om de wet te 'verfijnen', zeg maar uit te breiden. Ook minderjarigen en dementerende ouderen, die nu worden 'uitgesloten', moeten 'in aanmerking' komen. De Waalse jezuïet Xavier Dijon was destijds een van de schaarse stemmen in België tegen iedere wet die euthanasie uit de strafwet zou halen...

Lezen « Evolutie euthanasiedossier bereidt de catastrofe voor »